End of season.End of summer.Κάπου εδώ τελειώνει το καλοκαίρι. Κάπου εδώ πρέπει να τελειώσει ότι σε στεναχώρησε, ότι σου χάλασε το κέφι, την ενέργεια. Να τελειώσεις ότι δεν συνέχισε όπως ήθελες. Να μην θες ανθρώπους στην ζωή σου που περιμένουν να είσαι αδιάφορη για να σε θέλουν. Σε θέλουν από εγωισμό. Να θέλεις ανθρώπους στην ζωή σου που σε θέλουν για αυτό που είσαι όταν είσαι ο εαυτός σου. Όταν τα δίνεις όλα απλόχερα χωρίς να περιμένεις κάτι πίσω. Αλλά όχι, όταν ανοίγεις την καρδιά σου πολλές φορές νομίζεις πως ο άλλος θα το δει και θα θέλει να μπει μέσα ενώ αυτός θα βρεί απλά την ευκαιρία να χώσει το μαχαίρι πιο βαθιά. Μην μετανιώνεις για αυτά που έκανες, ότι έκανες το έκανες επειδή ήσουν εσύ. Επειδή είδες στα μάτια του κάτι.. Μια αλήθεια. Μετά έπαψες να την βλέπεις; Έπαψε να την δείχνει; Δεν την είδες ποτέ; Ναι μπερδεύτηκες. Και εγώ. Δεν πειράζει. Σημασία έχει να προχωράς. Μην διαγράφεις ποτέ ότι έζησες, αυτά που σε έκαναν αυτό που είσαι. Αλλά θέλω να αγαπάς. Έντονα. Εκεί όμως που αξίζει. Nα μάθεις να φεύγεις αυτό είναι το πιο σημαντικό.Απο εκεί που δεν χωράς να φεύγεις. Για να χωρέσεις κάπου αλλού. Κάπου που θα υπάρχει αρκετός χώρος. Δεν αξίζουν όλη την αγάπη σου. Ένας φίλος ένα βράδυ, έκλαιγα θυμάμαι, σε κάτι σκαλιά, καθώς έκλαιγα με αγκάλιασε και μου είπε πως ο καθένας παίρνει την αγάπη που νομίζει πως αξίζει. Και είναι η καλύτερη συμβουλή που μου είπαν ποτέ. Όλοι προδωθήκαμε, πολλές φορές από έρωτες, φίλους, αφεντικά… Αλλά δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την αγάπη. Να αγαπιόμαστε, είναι το πιο εύκολο πράγμα, δεν θέλει χρήματα, προσπάθεια τίποτα. Η ζωή είναι δύσκολη, για όλους μας… Εσύ δεν έχεις την δουλειά που θέλεις, κάποιος άλλος το σπίτι που θέλει, κάποιος άλλος το αγόρι που θέλει και κάποιο μωρό παιθαίνει από την πείνα. Άρα είναι ξεκάθαρο πως η ζωή είναι άδικη. Και δεν θέλω να σε ρίξω ψυχολογικά αλλά αυτό πρέπει να ξανασκεφτείς όταν νιώσεις πως δεν μπορείς να χαμογελάσεις επειδή δεν σε θέλει ο Σ.ο Μ. ο Α. Σκέψου κάποιον άλλο που πολεμάει για να ζήσει. Ή κάποιον άλλον που σε έχει ανάγκη, έχει ανάγκη το χαμόγελο σου. Το ξέρω πως είναι άδικο να θες να δείξεις να στον άλλον ποιος είσαι και να μην θέλει να το δεί, και ακόμη πιο άδικο είναι ο εθισμός στην αδιαφορία. Στο Περίμενε. Στον πόνο. Κάπου κρυφά είμαστε εθισμένοι σε αυτό. Και χαμένοι στον κόσμο μας. Ένα κόσμο που αν έδινε μόνο αγάπη ο ένας στον άλλον πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα. Τι σου είναι ο Έρωτας όμως; Κεραυνοβόλους, εκεί που λες τελειώσαμε εκέι ξεκινάμε, και εκεί που ξεκινάμε πολλές φορές τελειώνουμε. Σε μπέρδεψα; To ξέρω. Κι’εγώ μπερδεύτηκα. Άντε τώρα να τα ξεμπερδέψουμε. Μπορεί να μην τα καταφέρουμε ποτέ.Για αυτό θα αποχαιρετήσω το καλοκαίρι αν και ήταν σκληρό με μια ανάμνηση. Ίσως καλή. Κάντε καινούργιες αρχές . Καλό Φθινόπωρο.

M xx