Μια άνιση μάχη με τον έρωτα αυτό είναι.Συνεχώς παλεύουμε για κάτι, για κάποιον για μια αγάπη,για αυτόν που το στομάχι σου σφίγγεται κάθε φορά που ανταλλάζεις μια ματιά μαζί του, που προσπαθείς να καταπιείς και να κρύψεις το δάκρυ κάθε φορά που σε αποχαιρετά.Και εκεί που λες δεν θα ξαναερωτευτώ, δεν θα την πάθω ξανά, δεν θα κάνω τα ίδια λάθη να τα όλα εκεί μπροστά σου.Η ίδια θολούρα όπως τις άλλες φορές,όλες οι μπερδεμένες σκέψεις,η σκέψη «θα το κάνω» να τσακώνεται με το » δεν θα το κάνω»  να μπερδεύεσαι ,να πληγώνεσαι να ελπίζεις.Τι είναι αυτό το συναίσθημα ,γιατί μπορεί να κυριαρχήσει τα πάντα μέσα μας.Γιατί μπορεί να ελέξει την διάθεση μας. Μιλάω για σένα που νιώθεις έντονα και δεν αντιμετωπίζεις κυνικά αυτό τό τόσο μεγάλο συναίσθημα.Είναι κατάρα και ευλογία λένε να τα νιώθεις όλα τόσο έντονα.Είναι.Γιατί όταν όλα πάνε καλά, που να πώ την αλήθεια μου καιρό έχω να ακούσω για αληθινό έρωτα και πως πάνε όλα καλα, πετάς στα ουράνια όταν όμως δεν πάνε..Πόσο δύσκολο είναι να έρθεις κοντά μέ έναν άγνωστο που το μόνο που σας έφερε κοντά είναι αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα που τον είδες και σε είδε, οι δυό κουβέντες που ανταλλάξατε και η ελπίδα πως ίσως αυτός να είναι ο ένας.Σε ποιον άνθρωπο δεν έτυχε να σκεφτεί πως ίσως αυτός να είναι ο ένας απο τις πρώτες μέρες.Εξάλλου αυτο έιναι έρωτας, η ελπίδα των πρώτων ημερών πως θα γίνει δικός σου.Μόνο δικός σου.Και εσύ δική του. Εκεί ακριβώς ξεκινάνε όλα.Ποσο δύσκολο όλα αυτά να γίνονται στο σωστό timing, να μπορεί αυτός ο άνθρωπος να ερωτευτεί,να είναι ανοικτή η καρδιά του για να δεκτεί αυτό τον έρωτα, να μπορεί να το διαχειρειστεί, να μην φοβαται επειδή πληγώθηκε απο μια άλλη αγάπη. Να μην έχει χάσει την ελπίδα του στον έρωτα,να μην φοβάται να αφεθεί σε σένα. Πόση αδικία κρύβεται όταν κουβαλάμε μαζί μας ερείπεια άλλων σχέσεων και βλέπουμε κάτι καινούργιο με μισό ματί λόγω αυτού που ζήσαμε. Γιατί. Που κρύβονται τα όρια όταν κάποιος σου πεί δεν θέλω να αφεθώ, δεν θέλω να νιώσω πράγματα όταν εσυ νιώθεις πως μπορείς να του προσφέρεις τα πάντα.Και το ξέρεις πως μπορείς έχεις την δύναμη και το θάρρος.Ναι θάρρος γιατί χρειάζεται θάρρος να αφεθείς, χρειάζεται θάρρος να προσπαθήσεις και να σκεφτείς πως πάντα θα είναι μια άνιση μάχη αλλά τον νικητή θα τον κρίνεις εσύ. Νικητής είναι αυτός που προσπαθεί μέχρι τέλους,μέχρι να στερεψουν τα πάντα μέσα του για αυτό που είδε στα μάτια του άλλου ή νικητής είναι αυτός που αποχωρεί νωρίς συναντώντας μια κλειστή καρδιά; ‘Oλα η τίποτα; Aν πληγώσεις την καρδούλα σου για ακόμη μια φορά ανεπανόρθωτα; H αν καταφέρεις να ανοίξεις αυτή την καρδιά και μπείς μέσα; Ο νικητής θα φανεί στο τέλος και θα τον επιλέξεις η καρδία σου.Γιατί αν πας ενάντια σε αυτή θα είσαι σίγουρα ο ηττημένος.Λογική εδώ δεν χωράει,σε όλα τα άλλα θέματα στην ζωή έχουμε την λογική, αν μπεί και εδώ τότε χάθηκε η ουσία.Η ουσία αυτής της μάχης.

Mαρίνα